 |
|
 |
 |
 | |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Lista ciekawych miejsc województwo t | |
Wystarczy kliknąć w wybraną miejscowość z listy aby się rozwinął opis!!Bejsce kościół Św. Mikołaja |
Opis: Bejsce wieś gminna w województwie świętokrzyskim w powiecie kazimierskim.
Kościół Św. Mikołaja XIVw. gotycki z dobudowaną w XVII wieku renesansową kaplica grobową Firlejów wzorowaną na krakowskiej kaplicy Zygmuntowskiej katedry wawelskiej. Roman Żyła |  | Bejsce pałac |
Opis: Bejsce wieś gminna w województwie świętokrzyskim w powiecie kazimierskim.
Pałac Badenich z 1802 roku neoklasycystyczny z otaczającym go niewielkim parkiem w stylu angielskim.
Budowla ta była pierwowzorem warszawskiego Belwederu, obecnie mieści się tu Dom Pomocy Społecznej. Roman Żyła |  | Jaskinia Skorocicka |
Opis: Największa jaskinia w Polsce rozwinięta w gipsach o długości 352 m. Jaskinia znana była od dawna. W XIX wieku była atrakcją turystyczną dla kuracjuszy z pobliskiego uzdrowiska - Buska Zdroju.
Od roku 1960 jaskinia i jej otoczenie jest chronione jako rezerwat przyrody "Skorocice"
Jaskinia jest czynnym, poziomym przepływem potoku Skorocickiego. Obszerny tunel, którego dnem płynie niemal na całej długości potok Skorocicki, podzielony jest na dwie części. Pierwsza, między otworami północnym i środkowym, jest wyższa (do 10 m) i godna polecenia turystom. Na jej ścianach występują licznie formy wykształcone przez płynącą wodę: myte kanały, ślady starszego poziomu koryta, czy kominki krasowe. Ponadto liczne są wtórne formy gipsowe w postaci krzaczkowatych, groniastych i paciorkowatych skupień.
Większa część ciągu głównego jest oświetlona światłem dziennym wpadającym przez otwory.
Przez Rezerwat Skorocice przebiega niebieski szlak pieszy z Wiślicy do Pińczowa.
Przy zwiedzaniu jaskini należy zachować szczególną ostrożność i posiadać odpowiedni ubiór oraz oświetlenie !
ARTUR PONIKIEWSKI
| Mnichów |
Opis: Miejscowość położona w powiecie jędrzejowskim, gminie Jędrzejów, przy drodze krajowej nr 7 z Kielc do Krakowa. Wytrawny krajoznawca zainteresuje się pięknym drewnianym kościołem modrzewiowym. Wybudowany prawdopodobnie w latach 1765-1770 staraniem właściciela dóbr ziemskich w Mnichowie, księdza Macieja Łubieńskiego, późniejszego archidiakona krakowskiego i dziekana gnieźnieńskiego. Świątynia jest barokowa, orientowana, konstrukcji zrębowej, oszalowana, z transeptem i kopułą. Wystrój rokokowy. Uważa się, że jest to jedyny ocalały w Europie kościół drewniany z takim wystrojem. Obok stoi czworoboczna, drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, oszalowana. We wsi znajdują się ciekawe kapliczki przydrożne.
Naprawdę warto odwiedzić Mnichów podczas wędrówek w okolicach Jędrzejowa i Chęcin.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska
|  | Tarczek |
Opis: Duża wieś w gminie Pawłów pow. starachowicki nad rzeką Psarka ok. 5 km na wschód od Bodzentyna, przy drodze wojewódzkiej nr 752 łączącej Starachowice z Kielcami. Przebiega tędy zielony szlak pieszy ze Starachowic do Łącznej oraz czerwony szlak rowerowy z Cedzyny do Nowej Słupi. Nazwa wsi pochodzi od „tarżek” - mały targ. Osada targowa powstała tu we wczesnym Średniowieczu, na płn. obrzeżu dawnej Puszczy Świętokrzyskiej, w miejscu wymiany towarowej miedzy ludnością puszczańską a rolniczą. Od XII w. Tarczek był siedzibą kasztelanii. Na pocz. XIII w. z nadania książęcego weszła ona w skład dóbr biskupstwa krakowskiego i do lat 60. XIV w. Tarczek (obok Kielc i Iłży) stanowił jeden z trzech ośrodków administracyjnych tutejszych dóbr biskupów krakowskich. Znajdował się tu dwór biskupi i niewielki kościółek wzniesiony być może już w 1067. W 1244 osada została złupiona i spalona przez Konrada Mazowieckiego. W XIII i XIV w. Tarczek posiadał prawa miejskie, które utracił w 1412, a wraz z nimi swe znaczenie na rzecz założonego w 1365 Bodzentyna. Na szczególną uwagę zasługuje tutejszy kościół p.w. św. Idziego. Zbudowany został w stylu romańskim w pierwszej połowie XIII w. Według tradycji kryje w swych murach pozostałości kościoła z XI w., fundowanego przez Władysława Hermana jako dziękczynienie za narodziny syna Bolesława (Krzywoustego). Kościół jest cennym zabytkiem architektury sakralnej. Jest budowlą orientowaną, jednonawową, wzniesioną z dokładnie obrobionych ciosów piaskowcowych, ma kształt połączonych ze sobą prostych brył geometrycznych. Zachowane romańskie mury obwodowe, które pełniły także funkcje obronne, posiadają małe wysoko usytuowane zwieńczone półkoliście otwory okienne. W południowej ścianie prezbiterium zachował się fragment fryzu plecionkowego, zaś w kruchcie późnogotycki portal z czasu przebudowy zachodniej fasady kościoła w XVI w. Wewnątrz zachowane fragmenty późnorenesansowej polichromii z przeł. XVI/XVII w., gotycka płaskorzeźba z XVI w., renesansowy tryptyk z ok. 1540 w ołtarzu głównym i romańska chrzcielnica. Pozostałe wyposażenie (ołtarze boczne, ambona) późnorenesansowe i barokowe przeważnie z XVII w. Nad nawą strop drewniany, a w prezbiterium gotyckie sklepienie zrekonstruowane po II wojnie światowej. Obok kościoła dzwonnica drewniana z pocz. XIX w. Na cmentarzu przykościelnym drzewa pomniki przyrody: trzy ok. 300-letnie lipy i dwie ok. 200-letnie topole białe. We wsi resztki parku podworskiego z fragmentem alei złożonej z ośmiu ok. 300-letnich dębów i pięciu ok. 300-letnich wiązów – pomników przyrody. Na polach między Tarczkiem a Bodzentynem murowana kapliczka z XVIII w. wg tradycji zbudowana na miejscu bitwy stoczonej z Tatarami 19 marca 1241.
Opis i foto: Mieczysław Żochowski
|  | Wełecz |
Opis: W miejscowości Wełecz, niedaleko Buska Zdroju, w odległości 250 m od szosy rośnie tak zwana „Sosna na szczudłach”. Sosna ta jest drzewem niezwykłym, mimo to, że zaliczana jest do gatunku zwyczajnych, określana też mianem pospolitej. Ze względu na jej „niezwykłość” została uznana w roku 2002 pomnikiem przyrody. Jak podaje tablica informacyjna „ wyróżnia ją nietypowy pokrój oraz rozmiary i kształt odsłoniętego systemu korzeniowego”.
Swój nietypowy wygląd zawdzięcza działaniu sił przyrody, które stworzyły jedyną w swoim rodzaju leśna perłę. Ze względu na majestatyczny pokrój budzi zadumę nad potęgą przyrody.
Do wsi Wełecz i „ Sosny na szczudłach” dojść można niebieskim szlakiem turystycznym: Pińczów – Wiślica. Na zachód od Buska Zdroju , przy drodze Busko – Pińczów i przystanku „Wełecz I” znajdujemy tablice informacyjną z napisem ”Pomnik przyrody- Sosna pospolita”.
Opracowanie i foto Marian Zając.
|  |
|  |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
|