 |
|
 |
 |
 | |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Lista ciekawych miejsc
województwo g | |
Wystarczy kliknąć w wybraną miejscowość z listy aby się rozwinął opis!!| Będomin |
Opis: Wieś położona jest w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 221 między Kościerzyną a Nową Karczmą. We dworze, gdzie urodził się Józef Wybicki znajduje się na skalę europejską i jedyne na naszym kontynencie, Muzeum Hymnu Narodowego. Nie ma w Europie kraju, które mogłoby poszczycić się takim muzeum. Po wojnie we dworze była szkoła, a jej dyrektor założył izbę muzealną poświęconą J. Wybickiemu. Kiedy szkoła przeniosła się do nowego budynku, w jej miejsce stworzono Muzeum Hymnu Narodowego. W tym niezwykłym muzeum w formie rycin, obrazów i map pokazano działalność polityczną J. Wybickiego. Można zobaczyć rękopis oryginalnej wersji Pieśni Legionów i w jaki sposób inspirowała ona innych poetów do tworzenia pieśni patriotycznych podtrzymujących Polaków na duchu w okresie zaborów. Można się dowiedzieć jakie wielkie nadzieje Polacy pokładali w gen. Dąbrowskim i Napoleonie. Pokazano w jaki sposób Pieśń Legionów stała się hymnem narodowym w II Rzeczpospolitej, konkurując z innymi pieśniami: Boże coś Polskę, Rota, w jaki sposób oddziaływała na strajki w 1980 roku w odradzaniu się III Rzeczpospolitej. To muzeum to wspaniała lekcja historii dla młodych i dorosłych.
Miejsce wyjątkowe, osobliwe i niespotykane.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska
| | Cecenowo |
Opis: Miejscowość jest starą wsią kaszubską, położona przy drodze nr 213 między Wickiem a Słupskiem, w dolinie rzeki Łeba. Żartobliwie nazywana jest, „Bocianowem”, bowiem w wielu domostwach bociany uwiły sobie gniazda. Pierwsze zapiski o wsi pochodzą z XIII wieku, kiedy należała do klasztoru norbertanek z Żukowa. Od XVI wieku aż do 1945 roku Cecenowo miało wielu właścicieli.
Uwagę krajoznawców przyciąga zespół pałacowo-parkowy, powstały na początku XIX wieku. Cała budowla składa się z trzech części. Najstarszą, główną część stanowi parterowy dwór pokryty dachem mansardowym, ozdobiony pilastrami i portalem z herbem dawnych właścicieli. Z lewej strony dworu dostawiono stróżówkę, po prawej zaś przylega klasycystyczny łącznik, a za nim wznosi się czterokondygnacyjna półowalna wieża zakończona płasko, za nią eklektyczny pałac. Park z zachowanymi pomnikami przyrody jest zniszczony. Od zakończenia wojny aż do około 1997 cały kompleks pałacowy mieścił biura PGR i mieszkania dla pracowników.
Drugą ciekawostką tej miejscowości jest kościół parafialny z 1868 roku. Jest to budowla jednonawowa, z bogato rzeźbionym XIX-wiecznym wyposażeniem. Warto posłuchać organów, wykonanych przez B.Griineberga w 1870 roku.
Naprawdę warto odwiedzić Cecenowo podczas wędrówek po Kaszubach.
Opracowała Monika Pszczółkowska, foto Zygmunt Pszczółkowski
|  | | Damnica |
| Opis: Damnica- wieś gminna wzmiankowana w dokumentach już w 1407 roku. leży na północny wschód od Słupska w województwie pomorskim. Do najcenniejszych zabytków należy pałac zaprojektowany dla ówczesnego właściciela Richarda von Blankensee. Wybudowany w latach 70 XIX wieku. Na początku XX wieku majątek należał do rodziny von Bayer( późniejszych producentów Aspiryny i innych leków). Jedną z największych atrakcji pałacu jest 100 letnia palma rosnąca w pałacu sprowadzona w 1919 r. z Palestyny i zabytkowy kominek. Obecnie znajduje się tam ośrodek szkolno- wychowawczy. Opracował Daniel Nazaruk. Daniel Nazaruk |  | | Krokowa |
Opis: Duża wieś kaszubska, położona na północ od Wejherowa, przy skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 218 i 213.
Krokowa od początku istnienia była siedzibą rodu von Krockow, jednego z najstarszych szlacheckich na Pomorzu. Uwagę turysty zwraca okazały zamek, gniazdo rodzinne von Krockow. Pełni on rolę hotelu z restauracją i muzeum. W części muzealnej można dowiedzieć się o barwnej i tragicznej zarazem historii członków tego rodu, oraz obejrzeć oryginalne i ciekawe dokumenty z dziejów wsi. Zamek jest również siedzibą Fundacji Europejskie Spotkania Kaszubskie Centrum Kultury Krokowa. Powstała ona na mocy porozumienia władz gminy Krokowa z rodziną von Krockow, zamieszkałą obecnie w Niemczech. Zamek otoczony jest pięknym parkiem, w którym rosną stare lipy, platany, jawory, klony, wiązy oraz modrzewie.
Również wartym zobaczenia jest kościół parafialny. Do 1945 roku był świątynią ewangelicką. Jest to budowla neogotycka, ceglana o charakterystycznych ośmiokątnych wieżach zwieńczonych ceglaną balustradą. Obecna zakrystia to dawne mauzoleum rodzinne z wieloma płytami nagrobnymi.
Naprawdę warto odwiedzić tę miejscowość, aby na przykładzie historii tego zacnego rodu lepiej zrozumieć historię Pomorza.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska
| | Leśno |
| Opis: Leśno- wieś kaszubska położona na na północno zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego w woj. pomorskim, powiat chojnicki. W tej niewielkiej miejscowości znajduje się przepiękny modrzewiowy kościół p.w. Podwyższenia Krzyża św. z 1650 roku, budowla o konstrukcji zrębowej, dach i wieża pokryta gontem. Opracował Daniel Nazaruk Daniel Nazaruk | | Rzucewo |
| Opis: Wieś położona w odległości 7 km na południe od Pucka. Rzucewo przez wieki miało bardzo wielu właścicieli, aż w pierwszej połowie XIX wieku nastał major von Below. To on kazał wybudować istniejący po dziś dzień pałac. Jest to budowla neogotycka, wykonana z czerwonej cegły, posiadająca dwa skrzydła, wysoką i niską wieżę. Wszystko zwieńczone blankowaniami. Pałac projektował Fryderyk Stuler. Pałac otacza park krajobrazowy z wieloma egzotycznymi drzewami. Od strony Osłoninia do pałacu prowadzi aleja lipowa prawdopodobnie sadzona przez króla Jana III Sobieskiego.
Obecnie mieści się tu luksusowy hotel „Zamek Jan III Sobieski”. Wędrując po wschodniej części Poj. Kaszubskiego warto odwiedzić Rzucewo.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska
| | Skarszewy |
Opis: To stare miasto na Kociewiu, które prawa miejskie uzyskało w 1320 roku. W mieście zachował się dawny układ urbanistyczny z murami miejskimi. Miejscowość związana jest z Józefem Wybickim, twórcą hymnu narodowego, który jako sędzia grodzki bywał w Skarszewach.
Najstarszym zabytkiem jest zamek joannitów z zachowanymi oryginalnymi piwnicami. Obecna bryła budynku jest mocno zniekształcona, w niczym nie przypominająca zamku.
W czasach joannitów był on stolicą boliwatu. Po przejęciu przez Krzyżaków stał się ich siedzibą. Mieści się w nim Gminny Ośrodek Kultury, stała wystawa poświęcona Józefowi Wybickiemu oraz organizowane są wystawy okresowe twórców kociewskich.
Kolejnym ciekawym obiektem związanym z joannitami jest kościół farny pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Jest on gotycki z barokowym wyposażeniem. W 1938 roku odkryto podziemny korytarz łączący farę z zamkiem.
Naprawdę warto odwiedzić Skarszewy wędrując śladami Mazurka Dąbrowskiego. Opracowała i foto Monika Pszczółkowska | | Warcino |
Opis:
Powstanie i historia Pałacu w Warcinie
Najstarsza, zachodnia część pałacu pochodzi z 1664 roku. Wielokrotnie majątek był sprzedawany, bądź przechodził do rąk innych właścicieli poprzez powinowactwa.
1867 rok - Otto von Bismarck kupił pałac wraz z gruntami i przyległym parkiem za 400 tysięcy talarów (nagroda, jaką dostał od cesarza Wilhelma I za wygrane wojny). Miała to być jego rezydencja myśliwska, lecz stała się miejscem „wielkiej polityki”.
1872 rok - pałac powiększono o wschodnie skrzydło.
1901 rok - dobudowano wieżę pałacową.
od 1946 roku - założenie pałacowo-parkowe z budynkami gospodarczymi użytkowane jest przez Gimnazjum Leśne - obecnie Zespół Szkół Leśnych - jedna z najlepszych w kraju szkół leśników i sokolników.
wyposażenie pałacu
PARTER:
Kancelaria kanclerza Rzeszy (dziś sala konferencyjna) - trzynastokątny pokój, był najważniejszym w pałacu. Najpiękniejszą pamiątką po Bismarcku, jaka przetrwała, jest olbrzymi, zielony kominek. Wyryto na nim zawołanie rycerskie „In trinitate robur”, co znaczy „w trójcy siła”. Także wyryta jest data 1871 oraz herb Alzacji i Lotaryngii. W pokoju zachowały się waza z wykopalisk pompejańskich, kameruńskie trofea i popielnica - stopa słonia oraz olbrzymie oryginalne biurko kanclerza (trzy metry na metr dwadzieścia), z szufladkami i skrytkami dookoła (przez wiele powojennych lat służyło jako stół roboczy u stolarza). Obok, przy oknie, stoi czarny sejf, w którym spoczywały najważniejsze dokumenty XIX-wiecznej Europy, plany polityczne Prus.
Sala reprezentacyjna (na wprost od wejścia) - znajdujące się na suficie herby odkryto niedawno. Na jednej ze ścian wisi obraz, przedstawiający ten pokój przed stoma latami.
Sala myśliwska - pokój po prawej stronie, zaraz przy wejściu.
Sypialni kanclerza - obecnie pokój nauczycielski.
Sypialnia żony Ottona -Johanny - dziś klasa chemii.
PIWNICE (obecnie klub) sklepione kolebkowo - za Bismarcka składowano tu wina. W jednej z piwnicznych ścian było wejście do podziemnych lochów. Któryś z pierwszych dyrektorów szkoły kazał je zamurować, bo uczniowie często uciekali, błądzili po starych korytarzach, zamykali w lochach kolegów. Nikt nie wie, dokąd prowadzą. Jeden z wylotów jest niedaleko, przy Bismarckquelle - źródełku z wodą mineralną.
Podobno korytarz ten połączony jest z kościołem w Osowie.
Oryginalne drzwi, schody z włoskiego, czerwonego marmuru, kolumny z piaskowca, kominki i zabytkowe stiuki na ścianach. Na kamiennej posadzce w pałacowym holu mozaika z herbem rodowym „Żelaznego Kanclerza”: trzy liście dębu okalające listek koniczyny.
Na wieży zegar, który działa do dnia dzisiejszego.
Daniel Nazaruk | | Wolinia |
Opis: Miejscowość położona jest na północny zachód od Lęborka, w gminie Główczyce. Należała do rycerskiego pomorskiego rodu Puttkamerów. Był to dar księcia pomorskiego Eryka I, który potwierdzony został następnie w 1621 roku przez księcia Bogusława XIV. Od 1888 roku aż do 1945 roku Wolinia należała do rodziny von Braunschweig. Dobra wolińskie należały do największych w powiecie.
Na uwagę zasługuje dawny zespół folwarczny. Składał się on z murowanego pałacu z oficynami. Budowla pochodzi z XVIII wieku, rozbudowana w XIX wieku, otoczona jest parkiem w stylu francuskim z zachowanymi po dziś dzień pomnikami przyrody. Po II wojnie był zajmowany przez dyrekcję PGR. Nikt nie dbał o niego, niszczał. Obecnie jest przygotowany do sprzedaży.
Naprawdę warto odwiedzić Wolinię podczas wędrówek po Pomorzu.
Opracowała Monik Pszczółkowska, foto Zygmunt Pszczółkowski
|  | | Wykosowo |
Opis: Miejscowość znajduje się w gminie Główczyce. Położona przy bocznej drodze między Wickiem a siedzibą gminy. Dokumenty historyczne wymieniają ją w 1315 roku. Casimir Svenzo otrzymał ją jako lenno od Waldemara von Brandenburg. Kolejnymi właścicielami aż do połowy XIX wieku była rodzina von Stojentinów, natomiast ostatnimi potomkowie znanego pomorskiego rodu von Heynow. Atrakcją Wykosowa jest pałac zbudowany w 1870 roku o ciekawej bryle architektonicznej z zastosowaniem różnorodnych materiałów budowlanych. Piwnice zbudowane były z kamienia, parter i poddasze z cegły, część dachu posiada konstrukcję szkieletową. Pałac po II wojnie należał do PGR. Mieściła się nim dyrekcja i mieszkania dla pracowników. Nikt o niego nie dbał, popadał w ruinę. Po gruntownym remoncie obecnie jest w prywatnych rękach. Wpisany do rejestru zabytków.
Naprawdę warto odwiedzić Wykosowo podczas wędrówek po pałacach pomorskich.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska
| | Zamek Kiszewski |
| Opis: Wieś położona na zachód od Starogardu Gdańskiego. Znajdował się tu gród książąt pomorskich. Od 1316 roku należał do zakonu krzyżackiego. Zamek pierwotnie składał się z dwóch członów i podgrodzia, które miało kształt trapezu. W czasie potopu szwedzkiego zniszczony, a z podgrodzia pozostały fragmenty murów oraz trzy narożne baszty. Zachowała się również renesansowa brama wjazdowa. Obecnie zamek jest prywatny, a brak funduszy uniemożliwia właścicielowi remont.
Opracowała i foto Monika Pszczółkowska |
|  |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
|
